Bir zamanlar, gecenin geç vaktinde küçük taşçıklar atardı insan camına sevgilinin
Anası-babası duymasa, abisi uyanmasa, köpekleri havlamasa duası olurdu dilinin
Dik alası romantizmin…
Şimdi, ana baba dünden ve kızdan haberli, ağabey kanka;
Kız 36.katta oturuyor zaten, imkân yok camına taş atılmasına;
Köpek evde ve sen karınca kadarsın onun için, gerek yok havlamasına.
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta