Kıyaslama ve Kıskançlık,

Bir zamanlar, gecenin geç vaktinde küçük taşçıklar atardı insan camına sevgilinin
Anası-babası duymasa, abisi uyanmasa, köpekleri havlamasa duası olurdu dilinin
Dik alası romantizmin…

Şimdi, ana baba dünden ve kızdan haberli, ağabey kanka;
Kız 36.katta oturuyor zaten, imkân yok camına taş atılmasına;
Köpek evde ve sen karınca kadarsın onun için, gerek yok havlamasına.

Gülmeyin! Biz öyleydik, siz böylesiniz.
Hakiki gece kuşlarıydık biz gecelerin ve hedefi köpeklerin,
Şimdinin gece kuşları hedefi paparazzilerin.

Kıskançlığımdan,
Başparmağımın ucu şahadet parmağımın ucuna deyiyor elimin;
Kızdırıp beni arasına sokturmayın sağdakilerin.

Canlarım benim, idare edin!