Kıyarlar Hâyâlime Şiiri - Zeynal Yaman

Zaman kızıla boyadı beyaz kefenimi
Güvercinler atom taşıyor bağrında
Bomba alevlerinde yandı sulhun seneti
Dağların eteklerinde kan ırmakları
Hâkim tepelerde karanlıklar
Bir çığ gibi düşüyor feryatların üstüne
Boğuluyor havasızlıktan her şey
Don tutuyor sineler
Yalnız ceylanların gözlerinde hüzün yaşları
Uçuyor kardan beyaz bulutlara
Ve çırpınıyor bir kelebek yaşamak için
Ölüm yağsa da ümitlere
Zamana baş kaldırmış bir arı
Sokuyor ölüm pahasına
Korkudan bir gelincik başını sokuyor kumlara
Binbir özlem duyarak yarınlara
Loş ışıklar altında toplanmış Haccac'ın çocukları
Kızıl zemine bakarak kadeh kaldırıyorlar
Nefretten çatlıyor toprağın dudakları
Kanağlıyor güller bahçemde
Dudaklarım toprağın dudaklarında
Gözlerim ufuklarda
Bir hâyal görüyorum bir hâyâl
Anlatsam kıyarlar hâyâlime

1990