Kıyamıyorum Şiiri - Mustafa Köfteci

Bu gün hüzünlerin başkentiyim ben
Seni kaybettim gönül dünyanda
Eğer bilerek üzdüysem seni
Haram olsun hakkın mahşere kadar

Seni öyle sevdim inanamazsın
Sana göre az sevdim,kanmazsın
Ölünceye kadar dilde duamsın
Seni benle öldürmeye kıyamıyorum

Bu güne kadar ki en büyük zulüm
Neden yarattın böyle bir kulum
Böyle yaşarkende zaten ölüyüm
Seni benle öldürmeye kıyamıyorum

Seninle yaşamak istiyorum hayatı
Dayanamam dedin öne aldın miladı
Canım bile vermiyor o eski tadı
Seni benle öldürmeye kıyamıyorum

Ya tabe volim