Kıyametin Alameti Şiiri - Remzi Timar

Saf kulların her yalana kanması,
Yalancı dünyayı gerçek sanması,
Ormanların cayır cayır yanması,
Kıyamete bir ALAMET değil mi?

Şu gurbette sararıpta solmamız,
Her an böyle saçımızı yolmamız,
Hele bizim ASİ bir kul olmamız,
Kıyamete bir ALAMET değil mi?

Rüzgarların çok süratli esmesi,
Baltaların dağda fidan kesmesi,
Evladın babaya sövüp küsmesi,
Kıyamete bir ALAMET değil mi?

İnsanlıgın günden güne batması,
Masumların zindanlarda yatması,
Gardaşın gardaşa kurşun atması,
Kıyamete bir ALAMET değil mi?

Bir sarhoşun şarap ile yunması,
Böyle iken yine cennet unması,
Çok cahilin bize ikrar sunması,
Kıyamete bir ALAMET değil mi?

Sert rüzgarın ağaçları sökmesi,
Çatlayıpta çok tepenin çökmesi,
Ağaçların erken gazel dökmesi,
Kıyamete bir ALAMET değil mi?

Remzi der ki çiçeklerin solması,
Haram ile çok midenin dolması,
Kölenin dünyaya LİDER olması,
Kıyamete bir ALAMET değil mi?

13 - 1 - 2010