Kıyametim Olma Şiiri - Nurcan Bingöl

Bir düş müydü gördüğüm?
Esmer geceleri beyaza bürüdüğüm
Her aynaya baktığımda sana dönüşen suretim
Gölgeler ardına gizlendi şimdilerde benliğim

Gözlerinde cenneti görüp suyundan kana kana içtiğim
Yokluğun cehennem ateşi
Yanıp yanıp küllerinden yeniden doğuyorum
Birden buz kesiyor ellerim
Sevdam üşüyor titreme nöbetlerindeyim
Teneşire serilmiş bedenim
Sıcağına öylesi hasretim

Hiç mi sızlamaz için?
Can çekişiyor ruh telaşta
Mahşeri kalabalıklarda yapa yalnız bir ben
Issız köşelerde göz yaşı döküyorum
Ömrümün ipi yüreğine düğümlü
Sen uzaklaştıkça ben nefes alamıyorum

Bir gülüşüne ömrümden ömür biçtiğim
Bir inat uğruna yılları ateşe mi vereceksin?
Aşkımız gururun çok üstünde diye bilirdim ben oysa.
İnadını yen
Ruhuma ak
Suretime bürün yine
Bu bir düş ise seni benimle bırak el insaf
Ben uyanmak istemiyorum!