Kıyametim Şiiri - Yusuf Çarkcı

Yeniden andım dün seni
Yeniden anladım bugün her şeyi
Ayrılığın duasını ettirdin bana bilmeden
Kabul olup gitti her şey gözlerimin önünden
Gelecek bize gelmedi/gelenler bana geçmişten
Unutturan şehrin bana kıs kıs uzaklardan gülerken

Unutma canım seni beklediğim yerleri
Görebilsen keşke o yerler kan revan içinde serseri
Paralel evrende yaşıyorum bazen yanımdasın dip diri
Gerçekte şehrimle kol kola ben ağlamaklı hep de dertli

Bilir misin dert algısı kişiye göre değişir
Her insanın kusurunu andıkça içi pişirilir
Kusurum sensin sanırım adın bende artık acı işitilir

Sur’um senin elinde üfledin koptu kıyametim
Yakınında olsam da senin uzağında bi çareyim
Senle doğdum ama göbek bağımı koparmadım
Orucum sana geceleri yemeği içmeyi bırakmadım