Son duvarıydı üstüme yıkılan,
Bir zamanlar sağlam sandığım kalenin.
Kale değil aslında,
Yıkık dökük baraka,
sığınılan,
Çocukluğumun sancılı rüyalarında.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta