Aslına bakarsan özlemiyor değilim ince kokunu,
Ayazda üşümüş çocuk misali soba başına koşuştururcasına sıcaklığınıda.
Bir dokunuş tüm dertlerin süpürgesi olacakken neden bu ızdırap şimdi,
Kilometrelere inat neden bu kin birbirimize,
Oysa biz kardeşten öte anneden kutsal babadan bağlıydık birbirimize,
Şimşekler çakmakta kalbimde usulca kulaklarımı tıkıyorum yoksun diye,
Sen hala nisan yağmuru sanmaktasın bu kıyameti,
Ben anne kucağına özlem seni beklemekte.....
Kayıt Tarihi : 21.8.2013 18:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Teyfik Abanoz](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/08/21/kiyameti-sen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!