Kıyamete Son Bir Adım Şiiri - Garib Garib

Ve kıyamete son bir adım, az ötede dehşet kuytuda bekler...
Yerde felekler, yedi kat gökte seyirde cümle melekler..
Hasat zamanı , imtihan harmanında insan eliyor elekler...
Bir bir ortaya çıktı artık, haber verilen o alametler…

Aç gözünü ey insan, görki her bir yana düşmüş fitne ateşi…
Onca yaralı sırta sorsan, faili ya dostu, yada eşi...
Nice habillerin katline sebeb karındaş kardeşi…
Göklere ulaştı günahların karası, artık kapatıyor güneşi…

Tefecilik aşikare çıktı, faiz hortumu sömürgede...
Nine aynalarda makyajda, zar sallar kumar masasında dede...
Her köşe başında yedi kocalı Hürmüz, bilinmez kimden gebe...
Duy , o günü çağırıyor çöp teneke mezarından,
nice isimsiz bebe...

Aç avcunu içine bir bak, iman kızarıp kesmiş kor ateşe ...
Atası maymun olan eşkıyalar, HAK yolunda bekler nöbetleşe...
Ana doğurduğuna hizmetkar, evlat gölne vermiyor neşe...
Kargaya çöplükte yer kalmamış, insan konuyor artık her leşe...

Yer şikayetci , pis cenabet kast eder olmuş temiz abtese...
Kur'an tozlu, secdeler uykuya dalmış rukular eğilirken hevese...
Eli kolu bağlanmış hayanın , zabdelip konulmuş pis kafese...
İçkinin kokusu geceden bulaşmış , ağızlardan çıkan sayılı nefese...

HAK'kın hâd sınırına taarruz vurdu, haram yıkmış helalin bendini...
Lut kavmi hortlayıp yayıldı arza, erkek erkek kucağına atıyor kendini...
Nikah defterleri boş , kadın kadında buluyor mahrem dengini...
Ar, namus artık aynalarda arıyor, kaybettği o yüzündeki rengini…

HAK yerine koca dünya gölne girip pür dolup taştı…
Artık arza sığmıyor zalimin zulmü kıtaları aştı…
Altında inleyen mazlumun ahı semalara çoktan ulaştı…
Gördüğüne göz kapar oldu yiğitler, korku virüs gibi bulaştı…

Kibir fakire at olmuş, yarışta varyemez zengini geride bıraktı...
Başa geçti ayaklar, halbuki dün usta eli altında çıraktı...
Medeniyet maskeli küfür, İman kalesini kuşatmış, bir asır önce ıraktı...
Açıldı deccalın kör gözü, ayak basacağı yerlere şimdiden baktı…

İnsanlık kayıplara karıştı, iki ayaklı iblislere mekan oldu her taraf…
Bir yanı katliam dünyanın , bir yanı durur zevkû sefada hem saf saf…
HAK yasası rafa kalkmış, uyuşmuş beyinlere kalmış insaf…
Terazi bozulmuş birkere, hırsız önüne yemek,
katile genel af…

Ve kopan fitne zincirleri, kimi peygamberlik, kimi ilahlık iddiasında...
Çoban bırakmış sürüyü kurda, tepede gözleri riyaset sevdasında...
Dev sığmayıp ayna kırar, karıncaya bile rahat yok yuvasında...
Adelet sanık sandalyesine düşmüş , suçlu artık hak davasında..

Sırasını savdı küçüğü, büyük alamet bekler kaderin elinde...
Sır vermez vakti saat, ferman saklanmış İLAHİ emirde...
Bir sabah şarkta görünmez güneş , karanlık çöküp kalır yerinde...
Yüzünü gösterince garbtan, kıvranır "ZİLZAL" yedi kat derinde...

Dürülünce semanın şemsi, yıldızlar karanlığa tek, tek dökülür...
Titrer arzın sinesi, ayaklanır heybetli dağlar yerinden sökülür...
Derya denize ateş düşer, durmaz yerinde kaynayıp köpürür…
İşte o dem sinede komaz can, ecel kapı çalmadan tek tek alıp götürür…

Doğruluk ayağa düştü , eğrilik gövde üstü yerini çoktan aldı…
Dillerde gıybet zehri peyda, unutulan HAK sözü ise şeker baldı..
Yürüyen boş cesetleri bıraktı iblis, içinden imanları aşikare çaldı..
Cümle sözler konuşuldu Bir SUR sesinden başka duyulacak artık ne kaldı…