Kıyamete Göç Eden Ruhlar

Muammer Gündüz
13.02.1986 - Eskişehir/Seyitgazi
59

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Kıyamete Göç Eden Ruhlar

Var oldum, kıyamete göç eden ruhlarla beraber
Devrim olmadı içinde nefes aldığım cemiyetin
Kuş sürüleri, sual edenler ve gökyüzü
Sahip çıktı günahlarıma boyun eğenler
Kadın sürme çekti geçmişine
Hafızamdan hafızlar haram kıldı okunmayı
Ne menem bir şeydir ki bu?
Kader dedikleri çıkmazın içinde buldum kendimi
Olmaz, olamaz cennette gün yüzü
Cehenneme katılacak ilk dolmuşa binerim
Giderim bırakıp hücremi
Ne sarih bir kalpse bu kırılır giderken
Sonra ya ezberler, ya güler geçerim yanlarından
Değmem hiçbirine öfkeli siluetlerin
Enginlere sığmayıp taşan ne şu içimde
Doğruyu düzgün bilmedim ben
Katarakt olmuş bir adaletin körleri arasındayım
Sille tokat alaşağı eder beni bu kifayet
Kime dokunsam alayı cinayet

Var oldum, söğüt gölgesinde dinlenemedim
Yaz günüm ziyan oldu iç çekişler içinde
Kıyıda kalan, kıyıdakilerdenim bende
Biteviye hazırlıksız düştüm cemiyete
Cemiyet mi? Neydi cemiyet?
Kızgın, öfkeli, mutsuz bir topluluk
Toplum mu? Ne toplu mu?
Toplu cenaze, toplu tüfekli cinnet yığını
Gözlerim neyi görse görmeseydim demekte
Hatırlar mıydı şu gördüklerim görenleri?
Ne menem bir şey ki, bu içim hapis içimde?
İçimde ölümler, dışımda kıyım sürer
Kadın ağlıyor, bak yarınına
Yarın mı? Yarın kimin umurunda?

Var oldum, antibiyotikli hayatta soyut bir hastalığım nüksetti
Her arıza felaketin önsözünden çıkmış gibi
Orda kapalı kapılar ardındayken birileri
Kült acılar üstümüze hüznü kilitledi
Ne ki, kim ki bu olasılık denilen kavram?
Kargaşası ne ki de böyle ikilemli?
Anın mı, anıların mı, gecelerin mi bu dünya?
Yine dünya sözcüğü alfabemden peydahlandı
Belki de fırladı dil bilimciler tarafından
Önümüze sunuldu dediler. bak kardeşim bu hayat!
Gör işte çelişkiler, zıtlıklar, aynılıklar…
Bir arada
Kadın durdu, kalktı iliklendi duygularına
Gözleri misket misali saydam
Elleri yeni yaşına toy giren bir kız gibi
Devingen, titrek, uysal…
Arsız sorular çıktı tabuttan
Sual edenler sualleriyle muallakta kaldı
Tabi ya, organik acıların cevabı mı vardı?
Var oldum, olmasaydım diyemem hiçbirimize
Hiçbiriniz kimse değildiniz zaten içimde
Var oldum olan olacaklara oldu
Oldum olası zaten olmadım
Şimdi, sonra ve daha sonra
Belki kış getiririm bende
Ne için olduğumun bir anlamı yok
Alındım, kırıldım bu dünyaya ziyadesiyle

Muammer Gündüz
Kayıt Tarihi : 6.11.2020 23:59:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Muammer Gündüz