Kıyamete Ağıt III Şiiri - Kamil Çağlar Aksu

kapanıyorum yankıları yazan kaleme
kapatıyorum ağrıyı bulutlarla göğe
istemiyor tenim yankısını güneşin
sancı bu şafaklar hayır sökmesin!

balkıyan yaradır doğan
gök artığı bu sabahlar
artık beni bilmesin!

beni de sesimi soluğumu da alıp taşıyan güce
kapanıyorum külüne !

yüzeyde bir yerde kalmış ibret
derinlerde horlanmış harcanmış hikmet
katlanıyorum gök olmak
nasıl da acı olsa,
dürülmek içten içte,
kıyamet kıyamet.

Aydili Sanat ve Edebiyat Dergisi