Kıyamet Vakti Şiiri - Resul Altunbaş

Biçaredir Bu Yaşlar
Bir Bulutun Gölgesinde Değildir Islaklığım
Sana Açan Bir Çiçeğin Yaprağında
Kendimle Ağlaşıyorum
Bir Gemi Oluyorum Bazen Kalbinin Okyanusunda
Ama Ben Ne Zaman Nerden Göç Etmeye Kalksam
Gözlerine Demir Atıyorum!

Biçaredir Bu Işık
Bir Güneşin Gölgesinde Üşümekteyim
İçim Ürperir Üşürüm Bir Yanardağda
Şeffaf Bir Cam Kırığı Var İçimde
Tarifi Yok Katkısı Hiç Yok
Sensiz Kararan Bu Ay Şahidimdir
Şahidimdir Bu Yalnızlıklar!

Yaşlı Bir Pencereden Bakıyorum Yaşama
Evet Yaşlı Ve Birazda Islak
Yüzündeki Hüzünle Korkarım Gecelerimden
Evet Korkarım Ve Biraz Yanarım
İçimin Acı Bir Tarafı Var
Evet Yanarım Ve Biraz Kırılganımdır
Kendimle Konuştuğum Sahnede Yalnızım
Evet Yalnızım Ve Birazda Çoğalırım Acınla..

Tabağıma Birikti Hasretin
Lokma Lokma Dökülürsün Kalbime
Akıl Damağım, Kalp Ağrım
Aşktan Yana Gönül Sızım
Bir Ümit, Bir Güvercin
Ve Haylaz Bir Rüya Oldun Düşlerimde…

Sesin Sur Oldu İçimde
Bütün Benliğimi Sararak
Biçare Gözlerim Kıyametindedir
Yanağımda Filizlenen Gülüşün
Ve Birazda Öpüşündür
Bu Kıyamete Can Olanlar!