Kıyamet vakti kuşkusu Şiiri - Çetin Örnek

bir aşkım vardı
şu ceviz eskitmesi çekmecelerin birinde
belleğimden saklanan yıllar öncesi
nostaljimin varlığında yürek tescili

kayıp mektupların zihni açıktır
ele değdiğinde okşanmak isteyecek solgun mürekkebi harflerin
anımsamak kâfi gelmiyordu paragrafın kördüğüm dimağına
karmaşık kavramlar silsilesi zamansızlığın kum yığını oluyor

insansı vicdanım yerinden alınmış kalabalık bir araf sığınağı
at izine tozu bulutsuz küheylân yılkısı düşmüş ki düşmanım tercüman
şiir ile yorumsuz birliktelik darmadağın
şair perişan
bir salgın ki !
epik aşklar yittiğinde anlaşılır

avucundan bir kuş uçar karışır rengine kelebeğin
dizeler b'ağlanır boş sandalın açığında denizin
dalgalar gelsin de gidelim der martılar sessizliği
kalbî feveranı duyulur yıkıntılar içinde zamanın
mesafesiz turuncunun bir ucunda
sensizliktir cehennemim...
..
batarken kıyamet-i dünyanın
sonuna kaldı koyu karanlığı//
hislerde kasvet-i hüsranı

gördünüz değil mi tüm seven insanları ?
sizler de arasınday-dınız..

bense ;
bir nedamet vakti aralığındayım
görünmeyen düşlerde
hazin uykulara dalmalıyım//