Kıyamet Şiiri Şiiri - Nazif Ünsal

Dün yatından deryaya balıklama dalarken
Yağmur karavanının üstüne şıp damlarken
Gökkuşağı altında cinsiyeti bozarken
Garibanlar da demiş "Vatan'da su yok" diye

Bir poşet ekmeğini depip çöpe atarken
Fino, köpekliğine onun gıbta ederken
Doydu arta kalanla fino, kucağındayken
Hangi iş bilmez demiş "Vatan ekmeksiz" diye

Güzel değerleri pul uğruna satıyorken
Vatan'ı ve Millet'i düşürmez şer dilinden
Munafıklığı bin ders şeytana öğretirken
Atatürk dillerinde lokma "Bismillah" diye

Kırpar işçisinin el emeğini elinden
Kendi yanlısı sarı sendikayı kurarken
Sayma makinasının sesine kıvırtırken
Siftahı atar yere bereket versin diye

Bendeniz ise; alem farkım yok el alemden
Bir onluk sigaramla dumanı tüttürürken
Tek başına namıyla Nazif zifti yutarken
Çöpe fırlatanları ekmeği "vah vah" diye