Uyandım ve seslendim…
O an saat, tüm dakikaları, tüm zamanları geçti sanki…
Kemiksiz bir acı hissettim, bütün kemiklerimi kırdı geçti sanki…
Başımdan kaynar sular döküldü sanki; bütün felaketler, bütün musibetler, başına buyruk bütün acılar…
Ve bütün bir tabiat yüreğimin orta yerinde yandı sanki…
İşte o an, kıyametin en büyük alametiydi sanki…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta