Uyandım ve seslendim…
O an saat, tüm dakikaları, tüm zamanları geçti sanki…
Kemiksiz bir acı hissettim, bütün kemiklerimi kırdı geçti sanki…
Başımdan kaynar sular döküldü sanki; bütün felaketler, bütün musibetler, başına buyruk bütün acılar…
Ve bütün bir tabiat yüreğimin orta yerinde yandı sanki…
İşte o an, kıyametin en büyük alametiydi sanki…
Kayıt Tarihi : 11.6.2023 00:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!