Kıyamet Kopsun Hafızamda

Kahrolsun bu suskunluk kahrolsun
Susmak sanatmış kahrolsun
Bu gece çekirgeler sussun
Rüzgarlar yalan söylemesin

Meçhul kokular uçsun yok olsun
Son noktada herkes sussun
Durmadan konuşan hayalinde sussun
Düşlerim gerçek olmasın

Kabuk bağlayan yaralarım kanasın
Sağa sola isyan bulaştırsın
İçimdeki asi çoçuk çıksın dağlara
Yıldızlar durmadan ağlasın

Yıldırımlar çaksın ansızın
Kahreden kanlı geceler sırdaşım olsun
Herkes sussun kimse konuşmasın
Kahrolsun bu sessizlik,kahrolsun

Meçhul dostlarımda sussun bu gece
Can veren sularda çekilsin
Damarlarımdan oluk oluk aşkım aksın
Varsın yok olsun çıldırtan aşkım

Kahrolsun fikirlerim emeklerim
Dağlarda isyanlar çıksın
Saçlarımı kayalar okşasın
Ellerime yaban dikenleri batsın

Aklımı alan aşkın yok olsun
Yangınlar çıksın hayallerim kül olsun
Ellerin cıksın aklımdan kaybolsun
Hafızamda depremler olsun

Kıyamet kopsun hafızamda
Sana dair ne varsa silinsin
Aklımdaki şiirler parise uçsun
Kahrolsun bu suskunluğun kahrolsun