Kıyamet Koparken Şiiri - Uğur Musab Şahin

“Hiçbir şeyle” de geldim,
“Her şeyin” düştüm peşine.
Sonra “her şeyimi” verdim.
Hiçbir şeyle gidişime….
2021

Dış görünüşe aldanma,
Süpürgeler çok itici..
Dışı, içi aynı sanma
Bak yine de çok çekici.
2022

Bir beklentim yok ki senden,
Ne istersem yaptın zaten.
Beklide sen bıktın benden,
Benim fikrim ayrılalım.
2023

Her birine bayram değil,
Beşiklerde ölenlerin.
Nedir böyle zulme meyil?
Seyrederken gülenlerin.
2023

Uyurken kıyamaz, sessiz olurdu ailesi
Beşiğinde; ebedi uykuya dalarken ise
Ailesinin çığlıklarına, şimdi o sessizdi.
Şehitliği tattı, her yanı kan revan içinde.
2022

Kırk yılsa bir kahvenin hatırına sadakat,
Kırk yıl bir harf öğretene, madem kölelik.
Malının kırkta biri fakirin, vermek zekât,
Hak Resule, kırkında geldi peygamberlik.
Kırk yıllık dostluklar, mazide kaldı heyhat,
Kırkında azanın sonu elbet rezillik…
2023

İyiliğin cezası, kötülük cefası.
Muhtar köye uğramaz, camide asası.
Zaman değişiyor, kimsenin yok vefası,
Hiç kimseye söyleyecek sözüm yok…
2023

Kim kime der ki, “gel de beni üz” diye?
Bundan sonra da, “benim ile küs” diye.
Beni üzdün ve bana kızdın “sus” diye.
Gideceksen işte kapı gidersin.
2023

İnsanları eleyecek, bir eleğim olsaydı,
Kalburüstü kalanları riyakâr olmasaydı.
Bir kerecik olsa bile derdimizi sorsaydı.
Sallamadan bu eleği, gelip bizi bulsaydı.
2023

Susmanın da bir dili, lehçesi vardır.
Susanlar bazen suçlu, bazen arlıdır.
Kimindeyse masumiyet ortadadır,
Akılsızda cesaret, başa bela getirir.
2023

Kıyamet koparken, kıyamında kim olacak?
Aynı gün rüyasında Muhammed’i bulacak?
Azrail son görevde, ilk ve son kim ölecek?
Şeytanın telaşını, hangi melek görecek?
2023