Can içimizde
Kıyamette de içimizde kopar
İsrafil’in suru üflemesi içimizde kıyameti koparır
Biz canlı, canlı eylemimize geçeriz
Biz mi konuştuk, canımız ses verdi.
İşimiz konuştu. İş konuşur. Biz iş konuşmayız.
İş biter ama içimizdeki kıyamet durmaz.
İş bitti. Hadi dedikodusunu yapalım!
Dedi kodu da bitti.
İçimizin ateşi sönmedi.
Hadi bir strateji!
Yeni bir iş modeli bulalım.
Yeniden kuralım işimizi ve yeni şeyler konuşalım.
Aslına bakarsan ne kadar stratejik bu teknoloji
Artık iş konuşturmaz kendisi konuşur.
Anlaya bilen var mı?
Şimdi ajanslar bizim adımıza piyasaları takip edecek!
Artık iş işimizi takip ediyor.
Sen ben birer aracıyız, teknolojiye değil, kendimize
Bu ne demek bir birimizi yemek demek
Yendik mi?
Ne kadar savaştın barışım ne kadar tutar.
Tutar yok artık.
Artık elektronik var, akım var. Zaman boşluğu yok!
Her şey anlık. Kıyamet içimizde kopar.
Kayıt Tarihi : 17.1.2020 12:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İsrafil'in sur'u üflemesini içimizde duyuyoruz. Yeri geldikçe ama bu sıralar insan çokça duyuyor. Çünkü insanoğlunun yaşamı bitiyor. İnsanoğlunun işi konuştu ve işi şimdi teknoloji oldu. İnsanın kendisiyle konuşmasının en yalın hali şiirdir. Ve genel olarak edebiyattır. İnsanlar dedi kodu konuşsalar bile aslında işlerini dedi kodu ediyorlar. Canlı konuşmaz, canlanır. Biz canlılığımızın havadaki sesinin sistemine ulaştık. Aslında dilimiz canlılığımızın bir ifadesidir. Canımızla nasıl canlı davranıyorsak öyle konuşuyoruzdur. İşimizle canlanıp canımıza vardığımız için işimiz konuşur. İş konuşur. Biz iş konuşmayız.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!