Kıyamet Dağı Şiiri - Baha Akdora

Sen bakana kadar aynalardan haberim yoktu.
Sen diyene kadar Seslerden...
Nefesini duyana kadar rüzgar yoktu,
Seni görene kadar ışık...
Yalnız bir çöl vardı;
Yalınayak yürüyen bedeviler,
Sen vaha...
Ve yağmur...
Sen vardın ebediden.
Ayaklarım sıcak kumlardan...
Sen vaha.
Sana yürümek vardı,
Sen vardın;
Şehir, medeniyet vardı.
Doğmak ve yeni,
Yeni doğmak vardı.
Yeni yeni ömürlerde,
Yeni yeni kıyamlara...
Sen kıyamet;
Sana toplanmak vardı.