Kıyamet çoktan koptu

Güneş doğudan doğsa da kalmadı rüştü
Taş taş üstünde dursa da insanlık düştü
Hoşgörülü yürekler zalime dönüştü
Kıyamet çoktan koptu bu alâmet değil

Af etmeyi unuttuk babadan oğula
Nefreti yudumladık boğula boğula
Tüm saygımızı yitirdik tanrıya kula
Kıyamet çoktan koptu bu alâmet değil

Dört kitabı saymadık hep kitap uydurduk
Hak adalet kavramına sövüp saydırdık
Fikir başka zikir başka boşa haykırdık
Kıyamet çoktan koptu bu alâmet değil

Zebaniler cehennemi bize taşıdı
Evsiz barksız garibanlar sanma üşüdü
Hükmünü doldurdu yüce sırat geçidi
Kıyamet çoktan koptu bu alâmet değil