Tarih 20 aralık 2012, bir kıyamet arefesi… Pencerelerden gelen ıslık sesleri, kapıları zorlayan uğultular ve gidip gelen elektrik lambaları… Acaba mayalar yanılmış olabilirler miydi? Kıyamet ya bugünse! Ya yarına çıkamazsak! Ne olacak bu insanlığın hali! Bir de yok mu bu mayası bozulmuş insanlığın, kendini Şirince’ye atmanın verdiği şirinlikle benliğinden vazgeçmesi. Arkadaş! Hayır yani, yarına kadar kıyamet kopmasa bile, insanlar korkudan kendi kıyametlerini koparacaklar başlarına! İmanı olan bir insan bu safsatalara inanır mı? Hem Allah aşkına söyleyin bana, kim bu mayalar! Benim bildiğim bir Arı Maya vardı, o da böyle şeylerle pek ilgilenmezdi. Genelde Rabb’inin verdiği ilhamla çiçeklerden polenleri toplayıp, bal yapmaya çalışan halim selim bir arkadaştı.
Bir ara kaptırmışım kendimi, mırıldanıyorum:
Oy mayalar mayalar, beşerin imanını yaralar,
Oy mayalar mayalar, mümine şüphe mayalar…
Kıyametin ne zaman kopacağıyla ilgilenenler, birazda kıyamette ki rolünün nasıl olacağıyla ilgilenselerdi, Allah’a inanmayan bir insan bile kalmayacaktı!
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta