Kalbinin odacıklarına baktım dün gece.
Bir gürültü bir kıyamet vede kan.
Oysa seni ilk gördüğümde bana el sallayan.
O gülen yüzlü adam bumu dedim.
Tanınmıyor şimdi eli yüzü kan.
Kendi yalanlarında boğuluyor dediler.
Suçu ihanet ve yalan.
İçim sızladı ve üzüldüm uzaklaşırken ordan.
Sana tek bir sözüm yok.
Seni kendi mahkemene bıraktım.
Sanık sen,davacın sen,savcın sen.
Avukatın sen,yargıcın sen.
Ve tek izleyicinse benim, ben...
Nilgün Sezer (Rüzgar Meleği)Kayıt Tarihi : 9.11.2007 19:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nilgün Sezer (Rüzgar Meleği)](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/09/kiyamet-62.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)