Doğan son güneş asılı ufukta
Yükseklerde döner akbabaların cehennem çığlıkları
Bilinmezliğin korkusuzluğu sararken habersiz bedenleri
Titretir meydanı döven trampet sesleri
Gözlerden taş duvarlara çarpan yankı
Ürkek bakışları yaşlarla ıslatır
Yere düşüp kendinde kaybolan her damla
Eksik bir yürekte kopan kıyamettir.
Kayıt Tarihi : 8.3.2007 17:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Özbek](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/08/kiyamet-54.jpg)
TÜM YORUMLAR (8)