Kıyamet Şiiri - Musa Yeşiltaş

Biliyorum birazdan gün batımından
Yıldızlar ve yıldırımlarla gelecek sesi
Az sonra, evet az sonra
Karanlıkta savrulmuş milyonlarca çıplak beden
Ve göğe açılmış milyonlarca kollar
Korku ve huşu ile tapınacaklar ona

O mahşeri meydanda az sonra
Karanlık ve çığlık..!
Sırılsıklam ve üşümüş bedenlerde iki renk,
İki boyut... Korku salan iki ejderha gibi
Gelip yerleşecek yüreklere
Ve dolular yağacak ayva büyüklüğünde
Ardından göktaşları...
Korkunç sesler çıkacak her ağızdan
Şimşek ışıklarında o güzelim evlerinin
Yıkılıp darmadağın olduğunu görecek insanoğlu

Gökyüzü projektörleriyle gözler kör
Ve aniden nedeni belirsiz kramplarla
Kıpırdamaz el ayak aptallaşmış ve üşümüş
Milyonlarca çıplak beden milyonlarca ağızdan
Ağlayacak hüngür hüngür
Hıçkırık sesleri ve yanan evlerin çıtırtılarıyla boğulacak kulaklar

Biliyorum birazdan doğan günle birlikte
Her zaman nasıl olmuşsa işte yine öyle
Bu müstahkem mevkide acı ve çığlıklar içinde
Çırılçıplak bir kadın çırılçıplak bir çocuk doğuracak

24.12.1996