Kıyamet Şiiri - Oğuzhan Okumuş

Bir köşenin başında kavuşuyorum sana,
Akabinde ayrılıyor ellerimiz nasıl oluyorsa.
Açık denizlerden birinin ortasında,
Öylece yapayalnız bir başıma,
Sen gördüğüm en iltişamlı limansın,
Ben dımdızlak bir insan,
Keşke mümkün olsada bulsam,
Halimi sana anlatabilecek bir lisan,
Yolculuk üzere yolum,
Ve belki ciddi manada senin içinde yokum.
Bu yüzdendir sendeki gizem,
Yazıp çizmek bir manasız meşkaledir bilirim senin nezdinde,
Fakat üzgünüm senin için dağlar aşacak güç yok bedenimde,
Ve bu rengarenk yerde,
Seninle yaşamak umudu bile yetti yitik yüreğime.
Belki hiç ve belki hiçten öte,
Geçmiş ve gelecek sensiz ise.

Bir olmanın bir yolu olmalı,
Yahut paramparçada olsak artık kıyamet bizim için kopmalı.