Kıyamet Şiiri - Mehmet Yasin Sülüten

Olanca kuvvetimle bir tokat atabilsem kendime,
Bir dırıvırı takıldı kalbime,
Her kancası sen.
Bir insan bu kadar mı aciz kalırdı Allah'ım?
Bir insan bir insana bu kadar mı bağlanırdı?
Senden öncesi yok hatırımda. Neydim ki ben?
Senden sonrası olmadı. Yaşamadım ki.
Uzun uzadıya anlatırdım da,
Ayıp olmasın Aslı ile Kerem'e,
Leyla ile Mecnun'a,
Ferhat ile Şirin'e.
İçerimde bir sen vardın
Bir de evren,
Sen benim kıyametimi kopardın...