önce kendinden ayrı düşüp, sonra buluşan bir çığlıktır şair…N.E.
ayrılık yazdım gecelerce
ayrı düşmelerimi benden
bitti sandım
renk kardım paletimde yeniden
kefen biçtim ölüme
susturdum sirenleri
içimi meczup bir rüzgar doldurdu
kehribar saraylardan savrulan yakıcı bir tül gibi
rüzgar deli
rota
kelamın mahşeri
geçitler kavilde gizli
sordum esatire:
“geçilir mi ayrılık”
dedi
“geçilmez!
rüyadır içinde yürünen
şart düşer ayrılığa ayrılık
önce kavuşmak gerek
sonra yalnızlık”
sonra?
“kıyamete uzar bu yol, yürü! ”
(12 Haziran 2004)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 12.6.2004 13:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sankı benden bırseyler yazmıssın gıbı, ıcımde acırken bıryerler nasıl oturdu taslar yerıne bır bılsen....ayrılık sevılır bıle bazen kavusmak ıcın ayrılınıyor ıse eger! keske hepsı oyle olsaydı ... tesekkur ederım..
sevgıyle kal daıma,
TÜM YORUMLAR (8)