Kıyamet Şiiri - Gökhan Şahin

bir gün gelipte
toprak kuruduğunda
gökyüzünün gözyaşları kuruduğunda
güneş bize küstüğünde
martı çığlıkları sustuğunda
derin ve acımasız bir çığlık
ruhumuza sessizce çöktüğünde
tüm kalpler
kalın kabuklarla sarıldığında
çocuk gülüşleri sustuğunda
annelik dolu bakışlar
kadın gözlerinden silindiğinde
tüm dünya
koca bir tiyatro sahnesine
döndüğünde
her bir insan
kostüm ve maskelerle dolaşmaya başladığında
gerçek sevenler
duygusal çarmıha gerildiğinde
ve yalnızlık ocaklarında yakıldığında
hayat denen kıyma makinesinde
öğültüğünde
her insan aynı yolu yürümeye
başladığında
resimler aynı renge boyandığında
gölgeler yollara paralel olduğunda
sevdalar para için
şarkılar yazdığında
doğan bebekler
ruhlarının başına geleceklerden bir haber
insanlara gülmeye başladıklarında
ruh odasındaki en son ruh
dünyaya inip kirlendiğinde
muhammed hüngür hüngür ağladığında
isa bizleri izleyerek gökten gözyaşlarıyla indiğinde
güneş yeryüzünü ısıtmayı bıraktığında
yağmur ile toprak sevgili birbirine küstüğünde
bin bir renkli eserler veren toprak kuruduğunda
bir gün gelip
kadınlar kadınlıktan çıktıklarında
kıbele tapınak yakmak için
keranenin çaycısıyla yattığında
Tanrı bize küser
güneş bize küser
martı çığlıkları susar
kadın ruhu sevdadan kaçar
işte o zaman
kıyamet yakında kopacak demektir.