Kıyamet, ah kıyamet içimi ürpertiyor,
Lafzı bile beynimi zonklatmaya yetiyor.
Dağların pamuk gibi uçuştuğu o sahne,
Her şeyin birbiriyle tokuştuğu o sahne.
O sahne ki ne korkunç; gözlerin fırladığı,
Vahye meydan okuyan aklın sıfırladığı.
Ona ihtilaf eden akıl akıl mıdır ki?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla