Bir kuş pençesinde idi, ilk toprak
Fakat: şimdi, dört bir yanı çok uzak
Beşer, üzerinde yapmış yığınak
Tutturmuşlar, bir yerine bin ocak
Şu koskoca dağlar, engin düzlükler
Kıvrım kıvrım akan, uzun ırmaklar
Çırpınıp zikreden, mavi denizler
Yoktan varlar… Vardan yok olacaklar
Dünya hayatı, geçici bir nöbet
Son nefeste gelir, acı akıbet
Bir nihayet ki; ötesi hakikat
Yalanın başına; kopar kıyamet
Kayıt Tarihi : 25.11.2009 17:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)