Yaş kemale erer göverir aklın
Yaza düşen kışa kıyamam oğul...
Kaçak güreşirsin devirir saklın
Buzdan düşen taşa kıyamam oğul...
Ne iş, aykırladın tez sağı solu
Mahal müstesna ki unuttun yolu
Sefahat bitince sıvarsın kolu
Dize düşen döşe kıyamam oğul...
Düşe kalka geçti menzilde yıllar
Büsbütün kaktüsle kaplıydı yollar
Mecal mezraında tükendi haller
Yüze düşen kaşa kıyamam oğul...
Menfaat mevzuu, dili coşturur
Çöken hal uçan us koğuş koşturur
Hüzün dolar ferin pınar taştırır
Göze düşen yaşa kıyamam oğul...
Bunca çaban heba olur bilesin
Gül yüzunde gamzen solar bilesin
Cellat tez adresin bulur bilesin
Toza düşen başa kıyamam oğul...
Kayıt Tarihi : 4.12.2017 11:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
oğullarıma......
TÜM YORUMLAR (9)