Kıyamam Ki..! Şiiri - Havva Yıldırım

Kızamıyorum sana bir türlü
Beni sevmedi ahımı aldı diyemiyorum
Yüreğim sızlıyor, sevgim yakıyor
Hatıraların, hayalin rahatsız ediyor
Kahkahalarım da, yalnızlıklarımda yokluğun
Mutsuzlukla boğuyor diyemiyorum
Ne başkasından bulasın nede
Sevipte sevilmeyesin diyemiyorum
Sen zaten sevmişsin sevilmemişsin
Geldin de yaralı kalbine
Beni merhem ettin diyemiyorum
Bir yarada bende açtın
Susmak bu yarayı büyütüyor diyemiyorum
Ne dua ediyorum sana nede beddua
Ben düşmüşüm unutmak derdine
Sen beni sevmedin diyemiyorum
Ya kalbimdeki yaradan
Ya da içimdeki sevgiden
İster aptallık de ister ahmaklık
Kaybol gözümün önünden diyemiyorum
Sadece “ne kadar çok sevdiğimi gör” istiyorum
Ama sende düşmüşsün ihanet acısına
Bana da sen ihanet ettin kalbinle
Vicdanın sızlasın diyemiyorum
Senin ne kadar çok sevdiğini gördükçe
Kendimi buluyorum sende
Saygı duymak geliyor içimden sevgine
“Unuttum gitti.” Diyemiyorum.

“Sana öyle sözler sarf ederim ki
Gözlerimden akan her damla yaş için pişman olursun.
Sana öyle zamanlar anlatırım ki
Bilmediğin anları hatırlar özlemiyle tutuşursun.
Sana öyle gerçek olurum ki
Hayatın boyunca keşkelere mahkum olursun.
Ama sana kıyamadığım için öyle bir susarım ki
HER SUSTUĞUMDA BİN DEFA KAHROLURSUN...! ”