Ey fâni sevgili!
Yakışmıyor sana o mahçubiyet,
Yanağından çıkan ala kıyamam;
Mâlesef güzellik sende âriyet,
Saçındaki tek bir kıla kıyamam..
Bendeki bu Aşka sensin vesile,
Yoksan teselliler bütün nâfile
Sâyende eriştim yüce menzile,
Hakk'a ulaştıran yola kıyamam..
Koyamam kimseyi inan yerine,
Gözlerinde düştüm öyle derine,
Bir gölge misâli taktın gerine,
Yüzündeki yârim çile kıyamam..
Ardınca gözyaşı dâim akacak,
Herkes deli gibi sanki bakacak,
Belki de yetmeyip zili takacak,
Sarıldığım ince bele kıyamam..
Yüzüme gelince kaşların çatar,
Dertlerime nice dertleri katar,
Tarsûsî'ye nasıl dikenin batar,
Yine kokladığım güle kıyamam...
"Adem KAÇAR - 29/05/2018"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 30.5.2018 00:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Kaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/30/kiyamam-70.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!