Kıyamadım Sana ! Şiiri - Muharrem Pala

Öğlen arası fırsat bulup sana uğradım aşkım
Verdiğin anahtarla hırsız gibi kapıyı açtım

Evde kimsecikler yok gibiydi sessiz ve de sakin
Ayağımın ucuna basa basa yürüdüm lakin

Gözlerin yolda kalmış başucundaydı telefonun
Kuş tüyü yatağa serpilmiş sırt üstü uyuyordun

Çok mu beklettim perden de açıktı yol gözlemişsin
Sonrada yatağına uzanıp uykuya dalmışsın

İçimden gelmişti alnından öpmek için eğildim
Öpmeye kıyamayınca tekrardan geri doğruldum

Ayakta beklerken yüzünü seyrettim uzun uzun
Doyamadım ki huzur içinde gülüyordu yüzün

Battaniyeyi alıp usulca üzerini örttüm
Ne saçlarına dokunabildim ne yüzünü öptüm

Dokunmadım sana iyi uykular dedim içimden
Bir başkası değil yalnız sendin anlayan halimden

Güzel bir rüyadaydın bilmem kimler vardı rüyanda
Ben, bir de çocuklarım / bizler varız senin dünyanda

Pala diyor ki vaktim dardı hızlıca evden çıktım
Giderken oku diye sana bu şiiri bıraktım