Kıyamadım Şiiri - Esel Arslan

Öyle kırgın, dargın bakma gözlerime,
Sitemlerin kızgın şişler gibi,
Dağlıyor yüreğimi,
Çılgın nöbetlerdeyim,
Anılarımız kan gülleri açtırıyor içimde.

Ağzımızda son kadehin burukluğu,
Gece düşlerimizin yorgunluğu,
Yaşamanın,
Tam varacakken tadına,
Nedir bu içime bıraktığın çığlık.

Söyle bana,
Buruk bir özlemle kavrulmadın mı,
Bükülmedi mi nârin boynun,
Daha ilk perdesindeydik,
Bu sevda oyununun.

Oyun dediysem bildiğin oyun değil,
Yaşamın içinde kurgulanan,
Başrolleri ikimize biçilen,
Seneryosu defterlere sığmayan,
Mürekkebi özsuyumuzdan yazılan,
Bir deli fişek öykü bizim ki.

Gittin ya,
Senden sonra bütün yıldızlara ateş ettim,
Söndürdüm,
Karanlığa hapsedecektim kendimi,
Gülüşün mehtapta asılı kalmış,
Sımsıcacık bir merhaba demez mi,
Baktım,
Baktım,
Söndürmeye kıyamadım.

2009 - Antalya

Esel Arslan
Kayıt Tarihi : 16.4.2009 14:13:00