Kıyamadıkların kıyar sana

Ufukta güneş batıyor işte
Bir gün daha yoksun ay ömrüm
Son kara tren de geldi
Bagajını alanlar ayrılıyor
Sevdiğini bulanlar kucaklaşıyor
Garibanın karşılayanı bile olmuyor
Şükür onlar da başının çaresine baktı işte
Tren garı her zamanki gibi boşaldı

Tabiatın canlanma zamanı
Tomurcuklar demini aldı
Kırlangıç fırtınası başladı
Şeftali ağaçları çiçeğe döndü
İşçilerin iş bırakma vakti geldi işte
Yaz bir kenara ey ömrüm
Sendeki şu alacağım
İki bahar bir yaz oldu

Başkaları için ölmeyi bırak
Kendin için yaşamaya bak
Çık duygularını saç ortaya işte
Her şey bir tarafa ay ömrüm
İnsan sevdiğine verdiğini
Sonunda başa kalkmaz
Sen sen ol biriktir anılarını
Hatıralarla büyüt sevdiklerini

Bir yaz daha yaz ay ömrüm
Bu yazı yaz bizim hesaba
Bu yaz da yalnız kaldık
Bak yine alacaklandık işte
Ondan bu dalıp gitmeler
Belli belirsiz gülmeler
Benim için zor şey unutmak
Ya da severken unutmuş gibi yapmak

Bunca geçen şeye rağmen
Bir çırpıda beni unutmanı anlarım
Bari bir tutam anı bıraksaydın
Ay ömrüm bu böyle geçmez işte
Ne olurdu biraz da sen özleseydin
O meşum anılara dönseydin
Unutma ki hep öyle olur
Kıyamadıkların sonunda sana kıyar