Kıyamadıklarım Şiiri - Nilgun Şirin 2

Kıyamadıklarım" 04.00. 25.10.2024

En çok kıyamadıklarım kıyamadı bana,
Gözyaşlarımın şahit olduğu gecelerde,
Gizlice içime sığdırdığım kelimelerle
Harcadım en güzel yaşlarımı,
Seninle sınandı ömrüm,
Bir yokluğa düştüm, bir varlığa inandım.
Meğer bir hayalmiş inandıklarım,
Meğer en büyük düşmanımmış seni bekleyişlerim.

Ve sen,
Bir gün gelip kapımda derman arayacaksın,
Kendi yaktığın yangının küllerinde boğulacaksın,
Sen ki en acı ahımla sınanacaksın,
İki cihan birden dar gelirken,
Beni unuttuğun köşelerde arayacaksın kurtuluşu.

Benimse ellerim buz tutacak o an,
Adını bile anmadan geçip gideceğim yanından,
El kapılarında bulduğun dertle yoğrulurken,
Kapımı çalacak kadar cesur olacaksın belki,
Ama hiçbir kapı açılmayacak sana.
Yüreğimin kapısı mühürlendi bir kez,
Beni harcadığın o gün, sen de yandın.

Bir gün olacak,
Ellerin boş kalacak dualarında,
Dudakların kuruyacak susuzluktan,
Ve sen bana değil,
Kendi içindeki boşluğa yenileceksin,
Her adımda daha derin bir kuyuda bulacaksın kendini,
Yalvaracaksın,
Ama seni duyan olmayacak.

Ben o gün çoktan gitmiş olacağım,
Yokluğumda varlığını sınadığın yerden,
Son bir defa bakıp ardıma,
Unutmadığımı fısıldayacağım rüzgâra,
Ve sen,
En güzel günlerini hatırlayacaksın,
Bana kıyamadığın anları.

Ama vakit geçmiş olacak,
Geriye dönmeyeceğim,
Kapanacak tüm yollar,
Benimle sınanan her şey senin içinde iz bırakacak,
Ama ben çoktan başka bir hayatın kapısında
Adımı unuttum bilecek,
Sana uzaktan bakıp geçeceğim,
Sadece bir ahım kalacak,
O da senin sınavın olacak."