Kıyam Şiiri - Hamza Mamaş

Ne yakışır be sana aşk.
Yaşamın huzurunu gül çehrenden alırken.
Bir buse versen şöyle durup dururken.
Bir yudum umut bahşetsen sana aşık olurken.

Çağlayan nehir gibi kararlı,
Doru taylar gibi asil,
Melekler kadar nazenin...
Gül değmiş gülüşüne,, şimdi bahar.
Hayat senle başlar ey yar.
Ömür denen şey bil ki sen kadar.

Ne tozu takarım, ne yağmuru, bir umut olsa.
Sendedir tüm huzurum ey yar.
Takadim de gücümde sensin.
Silinmez silüetin penceremden.
Nur olup parlıyorsun her zerreden.

Seni tarif edemem, neye benzetsem azsın.
Hakkın hatırı olmasa, bende sanki ilahsın.
Ne yüksünür yüreğim sana ram olmaktan,
Ne yorulur bu beden sana kıyam durmaktan.