Kıyam 2 Şiiri - Eminnur Acar

Yaşayarak öğrendim her ne bildim se
Görebilmek için baktım her neye baktım sa
Duydum ağustos sıcağında ormanın yağmur duasını
O nasıl bir dua idi nasıl bir yakarış

Akşam ve sabah ezan vaktinde
Ağaçların kıyamda olduğunu fark ettim
Yaprak kımıldamıyordu, neye baksam nereye baksam mucize
Bize düşen hayranlık

Beynim alıcı verici istasyon, saçlarım anten
Bağlantımız Yaratan
Secdede şarj ediyor beyinler
Düşündüğünden de sorumlu insan

Düşündüyse verilmiştir emir
Sen unutsan beyin unutmaz
Her canlının ibadeti farklı
Kuş öter, kedi fare avlar,

Su geçtiği yerlere verir hayat
Yaşamın özü su,güneş ve toprak
İnsanın ve her canlının mayası böyle
Topraktan gelen toprağa döner

Ruh mana okyanusuna karışır
İnsan, görmek için bakmalı
Yaratan için sevmeli
Paylaşmak için yaşamalı

İnsan olabilmenin ilk adımlarıdır bunlar
Yalnız iken de sahnedesin farz et
Sahte olmasın yaşamın
Seyreden kaydeden Yaradanımız var

Her bir uzvunda şahit buna
Yapmadım diyemezsin, merhametlidir Yaratan
O'na sığınmalıdır
İnsan diye yaratıldık, İnsan kalabilmektir murat.