Kıyam Şiiri - Emrah Bekci 2

Bazen bir duruş, bazen karşıya verilen mesaj, belkide ben buyum demekdir Kıyam...!

Sözcük manasını Kamus: ayakta durmak, dikilmek, doğrulmak. Olarak verir.

Hayatımızda ne kadar doğrula biliyoruz kim bilir. Sihirli bir sözcük kıyam. Düşülen, eğililen yerden doğrulmak. Belki bir baş kaldırış yapılan fiil. İnancı ayrı tutarak tabii.

Yalın ve çıplak, ben buyum demek, duruşun manası...! Ben bu isem, sen de ne var..Görelim Kıyamını..!

İnsan çok aciz aslında, güçlü gözüküyor, cesurca hareket ediyor, sanki ufak dağları yaratmışcasına. Oysa bir doğru kıyam hali, belki elif gibi dik olarak....büyük zirveleri fetih edecek ayağa yükselse.

Ne garip söz Kıyam...! Eylemi bile Asil.

Kaçımız Kıyamdayız hayatta, hepimiz birer bağımlı, hepimiz birer secde düşkünü alışkanlıklara.

Bedeni, maddeye secde ettiren zihin, ruha işkence ettirir aslında. Ruh hakikatin remizi, üflenen Ademden gelen...!

Neden kıyamda tutmayız ruhun örtüsü bedeni..! Neden eğdiririz boynunu bahşedilen Elifin?

Ruh İlahi ise beden kıyamda durmalı, ancak ve ancak ruhu teslim edene ikramda bulunulmalı.

Ruhun örtüsü beden ile Kıyamda duralım her vakit maddeye. Zaman geldiğinde, ruhumuz secdeye varacak, hakikatin sahibine.