KİYA EMMİ İLE HASBİHAL 5
Alliyin Köyü’ne kimler giderdi?
Koyunu kuzuyu kimler güderdi?
Komşuluk hakkını kimler öderdi?
Geleni gideni yaz Kiya Emmi! Pîr-i Fânî
Horonun Gasteli akmıyo şimdi,
Kimseler firezi yakmıyo şimdi!
Gomşular garezi bakmıyo şimdi,
Gomşuluk sen sağol öldü yeğenim! Gara Kiya
Aligördo, Sappanlı Oğlu, Kepir;
Garaboluk, Uzun Tarla nerdedir?
Hepsi hafızamda, hepsi serdedir;
Ekeni biçeni yaz Kiya Emmi! Pîr-i Fânî
Bekirin Çayırı, Ören kalmadı,
Tespili Pınarı gören kalmadı!
Belenlerde tarla süren kalmadı,
Ekip de biçenler öldü yeğenim! Gara Kiya
Nice hasta, nice ölmüş, nice sağ;
Suyu boldu Karüce’ydi yüce dağ!
Çayın Önü, Öte Geçe, Goca Bağ;
Konanı göçeni yaz Kiya Emmi! Pîr-i Fânî
Arepli, Tikenni, Deve Gâbiri,
Gövcelli’de eritmişler demiri!
Esmonun Öreni kimlerin yeri?
Konup da göçenler öldü yeğenim! Gara Kiya
Her taraf bağ idi, hâyirle dolu;
Üzümden kalkmazdı bağların kolu!
Böyük Bağın Ardı, Kömürcü Yolu;
Oradan geçeni yaz Kiya Emmi! Pîr-i Fânî
Uyluk Depe yörüklerin yoluydu,
Sürüsüyle geçen yörük doluydu!
Karacoğlan Zobular’ın kuluydu,
Oradan geçenler öldü yeğenim! Gara Kiya
Asefler’den Garadaş’a geçerdik;
Garadaş’da gara üzüm seçerdik!
Alluşlar’da suyu gözde içerdik,
Kananı içeni yaz Kiya Emmi! Pîr-i Fânî
Şimdi oraların suyu gurudu,
Akan suyu bırak kuyu gurudu!
Ağanın beylerin huyu gurudu,
Kana kana içen öldü yeğenim! Gara Kiya
Gazanın Ormanı fazla yokuşmuş,
Hâşeşler’de toprak bağa yakışmış!
Uyluk Depe, Ömer Ağa bakışmış;
İnip de çıkanı yaz Kiya Emmi! Pîr-i Fânî
Çamlıktan çıkarken zorlanır kafes,
Yokuştan bıkarken horlanır herkes!
Guyunun Yanı’nda sonlanır nefes,
Zorlanmadan çıkan öldü yeğenim! Gara Kiya
Gara Dere, Gozlu Dere neresi?
Onlara yakın mı Hâyir Deresi?
Hala kükrüyo mu Köşker Gayası,
Yüzeni, çimeni yaz Kiya Emmi! Pîr-i Fânî
Gâyenin Altı’yla Saggızlı yakın,
Köşger Gayasına Fısdıklı yakın!
Gara Dere ile Balıklı yakın,
Çay gurudu, çimen öldü yeğenim! Gara Kiya
Pîr-i Fânî der ki; inli dere mi?
Büberin Deresi, kinli dere mi?
Alluşun Deresi, Cinni Dere mi?
Ürperip korkanı yaz Kiya Emmi! Pîr-i Fânî
Ne ini ne cini, hepsi tavatır;
Ne öcü ne kini, nefsi tavatır!
Cinni Deredeki tepsi tavatır,
Ürperip de korkan öldü yeğenim! Gara Kiya
MEHMET ŞAHAN / AHMET HELVACI
(PÎR-İ FÂNÎ) / (GARA KİYA)
04.08.2025
Mehmet Şahan
Kayıt Tarihi : 14.8.2025 00:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!