Dudağının kıvrımlarında tebessüm,
Hüzün, kıvrımlarında dudakların,
Hece hece, nefes nefes,
Ya da
Soluk soluk her çıkışında,
Terennüm ederce;
Bir adı ezber etmiş dilin,
İstemesen de söyler dudakların.
Dudağının kıvrımlarında umut,
Övgü, yergi kıvrımlarında dudakların,
Sevda besteleri dökülür kimi,
Kimi ağıtların;
Islık ıslık kulaklarımda hala
Yakarışların.
Hiç ah yok o kıvrımlarda,
İlenç yok, nefret yok, küfür hâşâ,
Günahsız kıvrımlarında dudakların
Onca şaşaa;
Aşk o kıvrımlardan bulaştı,
Düştü başa.
Neler okudum biliyor musun?
Seni, beni,
Ve umutsuz sevdamızı,
Ve hiç yalan bulaşmamış tertemiz aşkımızı;
Anılarımız yazıldı
Dudakların kıvrımlarına,
Hani şu görünmeyen düşlerde el salladığımız,
Oku o kıvrımlarda anıları,
Şu dudakların kıvrımları.
24.Eylül.2008 20.02
Ahmet İdrisoğluKayıt Tarihi : 24.9.2008 20:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!