Kıvrılayım Şiiri - Bekir Berkem Şenol

Kara toprağın altında benim cânım,
Sizinle kendimi yalnız hissederim.
Yağarken üstüme acı gözyaşlarım,
Sizden yıllar süren bir sükût dilerim.

Bana hasretsen, huzur gibi geleyim.
Geleyim ki sükût getirsin yaşlarım.
Benim sensizliğe kalmadı takatim.
Kıvrılayım mermerinde yaşlanayım.

Sensiz zehir gibi yıllar, direneyim!
Zikir gibi acılara tespih çekeyim.
Rüya da olsa, gül yüzünü göreyim.
Bütün yollar açık, ben sana geleyim.

Karanlıkta yolunu bulamıyorsan,
Katran dök bir kandil gibi yanayım.
Cânım, kendini yalnız hissediyorsan.
Bana da yer ver yanına kıvrılayım.

Kıvrılayım soğuk mermerine cânım.
Mah gözlerle adını sayıklayayım.
Yokluğun kalbimi parçalıyor cânım.
İzin ver, toprağın altına yatayım!