Kivrem Şiiri - Malatyalı Hasan Özcan

Şafakta; seher yeline karşı
“kalk gidelim bu ellerden “Türküsünü
Söylemesi ne zordur.Be kivrem.
Kurumuş ağaçda; Bülbülün figan etmesini,
Baharda; Çiçeklerin kavrulup, yanmasını,
Söylemek..ne zordur… buyıl, be kirvem.

Tarlalarda kavrulup,giden ekinlerini,
Susuzlukdan; dertli dertli meleşen
Analı,kuzulu koyunlarını,
Ağlaşan çiftcilerini,çobanlarını
Anlatması, ne zordur, buyıl, be kirvem…

Ayrılığın acısını,çeken yavukluların,
Bu yılda hasret çekeceklerini,
Gurbetin acısını,paslanmış bağlamanın teline,
Dokunması ne zordur, buyıl, be kirvem……….

Ne anlatayım …Be kirvem.
Güzellikmi kaldı. Acıları bal eylemeyi mi,
Yakılan ağıtları mı anlatayım,be kivrem
Bu yıl yine hasretlik düştü sineme.
Hasretim sana,suyuna,kuşuna,kır çiceklerine,
Sevgine,dostluğuna,havana,
Aç kollarını sana geldim, Be kirvem……..