Kıvranır taç yapraklarım,
Ufalanır tutunduğun kaya.
Yitirdim sarılışlarımı şimdi
Sahipsiz bir köküm,
Yerini bilemeyen çiçek.
Acı acı kokuyorum
Her sabah.
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
'En erken ben ağlarım, /Gözyaşlarım direnir ' yaşamın silinmiş tüm ağırlık noktalarının üzerine bindirilmiş bir başka esas : çaresizlik...ne güzel anlatılmış, yüreğinize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta