Kıvranır taç yapraklarım

Kıvranır taç yapraklarım,
Ufalanır tutunduğun kaya.
Yitirdim sarılışlarımı şimdi
Sahipsiz bir köküm,
Yerini bilemeyen çiçek.
Acı acı kokuyorum
Her sabah.
En erken ben ağlarım,
Gözyaşlarım direnir
Taze çiçekler üzerinde.
Engel olamaz hiçbir şey
Böyle her sabah
yinelenir acım
Kıvranır taç yapraklarım,
Ufalanır tutunduğum kaya,
Karışırım yeni gelen sabaha,
Çaresizdir sarılışlarda kollarım.
Küçücük umutlara doğrulurum.
Ama yoksun ne gün de ne gece de
Düşün!
Sensiz nasıl yaşar, nasıl solurum?
Kavrulup yok olmaya doğru
Yol bulup
Yine o günü sensiz yaşayan
Ben olurum.