Kıvırcık iklimler... Şiiri - Murat Kartal

'Mısralar acıdı hep,
Sen diye dokundukça'

Hayat,
Yön değiştirir.
Çöldeki yolcunun
Dilsizleşen umududur su,
Sadece su! /s...

Uyku,
Bir esneme sonrası,
Göz açıp kapama kadar
Hüzne vedadır:
Gözlerimizden düşen!
Sadece düş! /sen.

Zaman,
Miladına seni yazdığım
İlksiz maceram.
Ardından bir asırlık yalnızlık
Makamı hüzzam!
Takvimlerden siliniyorum
Silikleşiyorum
Sadece sil! /dim.

Kıvırcık iklimlerim...

Çok şey söylerim,
Çok şey!
-içimden-
Kendi kendime.
Sonrada susarım,
-incinmesin anılar diye-

İncitme! ! !