Gökyüzü karanlık,
Ama içim aydınlık.
Her gece ağlayan ruhum,
Bu gece ağlamaz.
Yıldızlar gökyüzünde kalp oluşturmuş,
Dolunay ilk defa çıkmış,
Yağmur ilk defa bu gece şiddetle yağmamış.
Kan gölü olmuş yüreğim,
Yavaş yavaş yerini aşka bırakır.
Yanımda bir sen bir de mum ışığı,
O, elbet eninde sonunda sönüp yok olur,
Ama sen koskoca okyanuslar gibisin,
Kaybolamaz,tükenemez,bitemezsin...
Bir küçük kıvılcım gibi yüreğim
Bir kıvılcım daha görse
Sonsuza dek sönmeyecek,
Ve işte o kıvılcım da sensin
Birden alev al ve bana cesaret ver ki
Bu aşk hiç bitmesin
Kıvılcımım hiç sönmesin.
Kayıt Tarihi : 12.8.2010 16:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!